Relax it's Folly Beach! - Reisverslag uit Fort Johnson Estates, Verenigde Staten van Debbie Segal - WaarBenJij.nu Relax it's Folly Beach! - Reisverslag uit Fort Johnson Estates, Verenigde Staten van Debbie Segal - WaarBenJij.nu

Relax it's Folly Beach!

Blijf op de hoogte en volg Debbie

03 September 2015 | Verenigde Staten, Fort Johnson Estates

Hiya! Allereerst: het zou kunnen dat ik in deze blog een paar kleinigheidjes vergeet te vertellen... Ik sla namelijk af en toe woordjes op in mijn Iphone om me eraan te herinneren dat ik erover moet bloggen omdat de dagen hier zo vol zitten en ik niets wil vergeten... Maar vandaag heeft mijn trouwe metgezel, mijn Iphone, helaas na de zoveelste val de geest gegeven. Ik weet het: eigen schuld, dikke bult! Ik kan hem misschien nog wel laten repareren omdat enkel het scherm stuk lijkt te zijn, maar... just so you know: ik ben nu dus even enkel bereikbaar via Robbie's gsm of via facebook... Anyway, over gisteren eerst: Charleston blijkt een HEEL mooie stad te zijn! Misschien nog mooier dan Savannah zelfs... het is heel vergelijkbaar, met dezelfde prachtige Antebellum huizen, maar Charleston is NOG chiquer, met grotere parken, meer winkels... en toch is het helemaal niet hautain ofzo, gewoon ontzettend mooi! We vulden onze dag dus grotendeels met het verkennen van de stad en maakten 's avonds kennis met Mark en Nan, onze hosts. Beide zijn leerkrachten, Nan geeft les in 5th grade en Mark in 11th grade, dat is bij ons zoals het 5de middelbaar. Hij geeft geschiedenis dus dat trok direct Robbie's aandacht natuurlijk! Bleek ook dat Mark een soortgelijke rare hobby heeft als Robbie: terwijl Robbie allerlei metalen rotzooi opgraaft met zijn metaaldetector (sorry Robbie, ik bedoel natuulijk munten) sleept Mark alle soorten glazen flessen en scherven die hij vindt mee naar huis. Nan rolde demonstratief met haar ogen, de twee heren hadden hun gespreksonderwerp gevonden ;-) We werden ook officieel voorgesteld aan de twee lieve poezen: de dikke tijger is Tut, 14 jaar oud, en de kleine wit met zwarte heet Siam, 1 jaar oud. Deze ochtend werden we voor de wekker afging plots gewekt door onze slaapkamerdeur die met een luide klik openging. We schrokken, en zagen toen 2 kattenstaarten langs ons bed wandelen. Mark had ons al gewaarschuwd dat we de deur goed in het slot moesten klikken, want de katten doen waar ze zin in hebben :-)
Vandaag kiezen we voor een paar uurtjes zon vangen op Folly Island. Dat is zo'n beetje voor Charleston wat Tybee Island voor Savannah is, alleen is het nog dichterbij en ook heel gezellig, levendig en tegelijk rustig genoeg! Voor we besluiten dat we genoeg zon hebben gehad, neem ik een korte dip in zee, maar Robbie is er met geen stokken in te krijgen. South Carolina heeft de laatste jaren blijkbaar te kampen met veel meldingen van haaienbeten. Het gaat niet om dodelijke en bloederige gevallen, meer om een soort nibbels aan surfersbeentjes, want die zien er vanonder het wateroppervlag natuurlijk uit als sappige zeehonden :-) Maar Robbie neemt toch maar het zekere voor het onzekere en blijft veilig op het strand. We gaan ons even omkleden en wandelen dan naar het nabijgelegen Sunrise Park. De wandeling alleen al is de moeite: doorheen de brede lanen met alweer al die waanzinnige huizen waarvan je je zo kan inbeelden hoe magnifiek ze eruit moeten zien met kerstmis, overal huppelen eekhoorntjes en je hoort niet veel anders dan vogeltjes en krekels... En het park is natuurlijk ook erg mooi... we hadden gelezen dat als je geluk hebt, je vanaf de kant soms dolfijnen kan zien. Wel, we staan er nog geen 3 minuten en zien plots een heleboel vinnen, vlakbij! Het is niet de eerste keer dat we een school wilde dolfijnen zien, maar telkens geeft het weer een bijzonder gevoel, het is een beeld dat vrijheid uitstraalt... Op een strandje in het park ontmoeten we nog een ouder vrouwtje, typisch amerikaans met twee blonde staartjes in haar haar en een sigaret bungelend in haar mondhoek. Ze komt hier bijna elke dag en ze ruimt er afval op en zoekt naar haaientanden. Ze laat ons de buit van vandaag zien: een heel zakje vol tanden! Wij vinden er welgeteld geen enkele.
Even tussendoor, het valt ons op dat al die prachtige huizen hier een om ter mooiste en grootste porch hebben, vaak met de meest adembenemende zichten, en toch zie je bijna nooit iemand zitten op die porches! Dat kunnen wij ECHT niet snappen! Wij zouden LEVEN op die porch! Het is net als terrasjes hier... Gisteren gingen we iets drinken op een terras aan het water, het type waar je bij ons NOOIT een plekje zou kunnen bemachtigen tenzij je er als een aasgier blijft rondsluipen... Hier zaten we er vrijwel alleen, binnen in de vrieskou zat het daarentegen vol! Mark gaf het zelf nog toe dat Amerikanen knettergek zijn met hun airco. Als het buiten 32 graden is is het binnen om te bevriezen. Vreemd volkje hoor... Maar goed, even verder nu, want het is ondertussen al laat, ik wil stilaan onder de wol kruipen... voor vanavond volgen we een suggestie op van Nan en Mark om iets te gaan eten. Het is zo één van die redenen waarom ik het airbnb systeem bij iedereen ga aanbevelen. Het is zoveel leuker om bij locals te logeren en al die tips te krijgen... je komt op plaatsen waar je nooit de weg naartoe zou hebben gevonden! Zo ook met Bowen's Island dus, een restaurantje nabij Folly Beach, een beetje afgelegen, maar als we er toe komen moeten we zelfs nog niet weten of het er lekker gaat zijn: dat uizicht! Het restaurant ligt middenin moerasgebied met uitzicht op een brede kreek waar we ALWEER dolfijnen zien! Het eten is dan ook nog eens lekker: Robbie kiest voor Fish&Shrimp en ik probeer de crabcakes. Bij allebei worden Hushpuppies geserveerd. Ik denk niet dat we schattige hondjes hebben gegeten, het was een soort aardappelkroketje ofzo, en lekker ook, ik zoek het nog wel eens op :-) Buiten het restaurant lagen BERGEN oesterschelpen, maar echt bergen! Wij lusten het niet, maar voor de liefhebbers van oester: ga naar het zuiden van de usa, het is hier zo'n beetje "poor man's food" in tegenstelling tot bij ons, het is er overvloedig, het kost bijna niets en er zijn er zoveel dat we zelfs al opritten naar huizen hebben gezien die geplaveid zijn met gecrushte oesterschelpen... grappig :-) Ik ben intussen echt toe aan een slaapje, het waren twee heerlijke dagen hier in Charleston en we kijken alvast uit naar alles wat ons nog te wachten staat... morgenmiddag rijden we verder naar North Carolina, meerbepaald naar Asheville! Beniewd! Ciao! x

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Fort Johnson Estates

Debbie

Actief sinds 28 Aug. 2014
Verslag gelezen: 229
Totaal aantal bezoekers 17141

Voorgaande reizen:

28 Augustus 2015 - 25 September 2015

USA2015: Roadtrip Deep South

05 September 2014 - 02 Oktober 2014

Jaguar Rescue Center, otra vez!

Landen bezocht: