A night in Asheville

Nadat we vrijdagochtend voor de laatste keer ontbijten op de porch en afscheid nemen van Tut en Siam (de baasjes zijn al naar hun werk) en we nog een mooie ochtendwandeling maken in de buurt, vertrekken we voor wat de langste rit van deze vakantie zal worden. 4u30 ongeveer tot in Asheville, North Carolina. De weg ernaartoe is weer verschrikkelijk saai, maar hoe dichter we komen hoe meer het landschap verandert en in de verte zien we plots de bergen... de Smoky's! Daar moeten we zijn! Onderweg zien we de temperatuur stijgen naar 99 fahrenheit, wat zo'n 38 graden is, en ik dacht dat het frisser zou zijn in de bergen! Tegen de tijd dat we aankomen is het alweer gezakt naar een aangename 32 graden en we krijgen er nog een paar stortbuien bij ook. De omgeving hier is totaal anders dan Savannah en Charleston, en we hadden hier een iets meer "basic" airbnb geboekt, veel goedkoper ook, maar als we aankomen zijn we blij verrast! Het is nog veel beter dan op de foto's! We huren het onderste deel van het huis van Amanda en Liz, die we waarschijnlijk niet gaan ontmoeten, we hebben onze eigen ingang en een soort klein appartementje... supergezellig met een verschrikkelijk comfortabel bed en buiten een terrasje met zicht op de bergen, heerlijk rustig! Binnen ligt alle informatie over de omgeving en zelfs oordopjes met als uitleg: de katten boven kunnen soms luidruchtig zijn! Haha! We installeren ons en besluiten het dorp te gaan verkennen. Eerlijk gezegd hebben we geen flauw idee wat we moeten verwachten. We hebben op voorhand niet al te veel opgezocht omdat we ons wat willen laten verrassen, maar ik dacht bij Asheville vooral aan de Smoky Mountains, de Blue Ridge Parkway, beren, natuur... Wat we de eerste avond te zien krijgen is een supergezellig en levendig stadje met een soort hippie mentaliteit. Tijdens de eerste regenbuien ziet het er nog wat somber uit, maar zoals het hier altijd gaat breekt plots de hemel open, is het hier weer broeierig warm en... leeft alles op! Overal straatmuzikanten, raar maar vrolijk volk op straat, een mars van mensen verkleed als tomaten om mensen bewust te maken dat "organic and vegan food" zoveel beter is... We voelen ons meteen vrolijk door de sfeer die hier hangt! We krijgen dorst en vinden een heel cool barretje waar we ons eerst moeten inschrijven voor we een biertje krijgen. Het kost niets maar we moeten gewoon onze naam op een papier schrijven. Robbie krijgt van het barmeisje een compliment over zijn Amy Winehouse t-shirt... dat is dus ook zo tof hier: ik heb het al een paar keer gehad, eerst in Savannah toen tijdens het oversteken aan een zebrapad een meisje mij toeriep "your skirt is so cute!" en daarna nog twee keer in Savannah "I love your dress!" Wij denken zo'n dingen weleens, en in het beste geval zeggen we het maar nooit tegen iemand die we totaal niet kennen! Ik vind het geweldig dat dat hier wel kan! Aan de bar raken we aan de praat met een pas getrouwd koppeltje uit Pensylvania, Nick en Kirsten, ze zijn hier op honeymoon. Het is zo gek hoe makkelijk je hier contact legt zonder zelf moeite te doen. We vertellen over onze route en ze zeggen dat we een fantastische route hebben gekozen, niet alleen vanwege de route zelf maar ook vanwege de aangename mensen in het zuiden. Dat is ons inderdaad ook al opgevallen. Dan zeggen ze: wel, in het westen zijn ze ook heel tof, en in het midwesten ook... en in het noorden eigenlijk ook! "ok dan, waar niet dan?" vragen we al lachend. "New York, New Jersey en California" klinkt het resoluut. Daar moeten we voorlopig dan ook niet zijn dus de vooruitzichten zijn goed :-) Ze vragen of we nog meegaan naar een andere bar, de Sky Bar... het is een plek die moeilijk te vinden is als je niet weet waar je moet zijn. Je wordt met zo'n ouderwetse lift met een liftjongen (of hoe heet dat?) naar boven gebracht en daar heb je dan een adembenemend zicht op de stad én op de Blue Ridge Mountains! Echt wauw! Na ons drankje stellen ze voor om nog ergens anders iets te drinken, maar we bedanken daarvoor, want we moeten nog iets gaan eten. Nick geeft zijn nummer en ze vertrekken. Als wij willen vertrekken blijkt dat ze hun visakaart bij de bar zijn vergeten. Nicks nummer staat kennelijk niet op Whatsapp en gewoon sms'en lukt hier blijkbaar niet, heel vervelend. We hopen hen nog te kunnen bereiken, we hebben nog een leuke foto van hen op de skybar en die visakaart is ook wel belangrijk veronderstel ik... hopelijk beseffen ze op tijd waar ze hem hebben vergeten! Nu we weer "thuis" zijn lijkt het weer een ontzettend lange avond te zijn geweest, ze zeggen weleens dat de tijd snel gaat als je leuke dingen doet, maar wij merken meer en meer dat hij juist traag gaat als je leuke NIEUWE dingen doet! Telkens we naar een plaats gaan waar we nooit eerder zijn geweest lijkt de tijd gewoon veel trager te gaan, dat is het geheim denken we, veel meer nieuwe dingen doen! Morgen gaan we een stukje Blue Ridge Parkway rijden, wat natuurschoon opsnuiven en hopelijk beren zien met wat geluk! Er zitten er in elk geval! Alle vuilbakken hier in de buurt zijn hermetisch afgesloten en op het informatieblad in onze airbnb staat dat we geen afval van eten buiten mogen laten liggen, want daar komen gegarandeerd beren op af! Als het weer morgen meevalt gaan we waarschijnlijk ook tuben op de French Broad rivier (ja het doet mij ook aan frans brood denken, haha!) Morgen of overmorgen een nieuwe blog dus! Ciao! x