Blue Ridge Parkway

Hi y'all! Hier ben ik weer met een dubbele blog. Laten we beginnen bij zaterdag: vanmorgen drinken we eerst koffie op ons terrasje en genieten van de stilte hier, en kijken naar de roofvogels en de eekhoorntjes... daarna nemen we een ontbijtje bij Geraldine's bakery, een bakkerijtje dat écht brood en échte koffiekoeken verkoopt, een zeldzaamheid in de usa hebben we tot nu toe ondervonden. Toen we de eerste dagen gingen ontbijten kwam dat steeds neer op hetzelfde: een bagel met kaas, ei en crispy bacon. Lekker hoor, maar dat wordt je wel snel beu. Onderweg naar de bakkerij staat op een heel kalme weg het verkeer ineens stil, en het blijft stilstaan... we zullen nooit geweten hebben wat de reden is geweest, maar we wagen een gokje dat er misschien beren op de weg liepen... we hebben er in elk geval nog geen gezien... hopelijk komt dat nog! Het tuben op de rivier zit er spijtig genoeg niet in. Ze hebben 2 routes en de mooiste route is door de lage stand van het water niet geopend. Dus we besluiten een stuk van de Blue Ridge Parkway te rijden. Het is heel mooi, en binnen een paar weken als de indian summer begint en de bomen beginnen te verkleuren zal het echt adembenemend zijn... misschien moeten we nog eens terugkomen dus! Langs de parkway zijn verschillende "lookouts" waar je even kan parkeren en van het uitzicht kan genieten. Bij Walnut Cove Lookout vraagt een groepje mensen of we een foto van hen willen maken. Ze komen uit Nashville en zijn zoals iedereen hier weer verrast te horen dat we helemaal uit Belgium komen. Mensen verwachten hier altijd dat je gewoon uit een andere staat komt, zeker niet helemaal uit het "exotische" Europa! Dat is het leuke hier wel, er zijn overal veel toeristen, maar die komen bijna allemaal uit een ander stuk van de usa... tot ons groot jolijt hebben we hier onze eigen taal nog niet gehoord, en ook duitsers zijn hier niet te bespeuren... heerlijk! En natuurlijk zijn ze er wel, wij zijn hier uiteindelijk ook, maar doordat het hier zo immens groot is kom je ze gewoon niet tegen. Ik weet dat veel mensen het net leuk vinden om landgenoten tegen te komen, alle begrip daarvoor maar voor ons hoeft het niet. We zien ze al genoeg thuis ;-) en vinden het veel interessanter om mensen uit andere landen te ontmoeten! Hoe meer we klimmen hoe meer we begrijpen waarom dit gebergte "Smoky Mountains" wordt genoemd. Op grote hoogte zie je helemaal niets meer door de mist! De naam "Blue Ridge Mountains" komt dan weer van het feit dat de bergtoppen blauw lijken vanuit de verte. We komen 1 winkeltje tegen onderweg en Robbie kan niet weerstaan aan het kopen van zo'n kartonnen vliegtuigje dat je zelf ineen moet steken. De man achter de toonbank wordt er ook nostalgisch van "I wanna see it fly!" zegt hij nog als we buiten gaan, en even later komt hij effectief kijken... schattig :-) Een eind verder op de parkway zien we een pijl naar "Sliding Rock"... dat moeten we doen! Het is, zoals het woord zelf doet vermoeden, een natuurlijke glijbaan! Gewoon een hele grote schuine rots waar water over stroomt. Door de jaren heen is de rots helemaal glad geworden, en al sinds de jaren 70, of misschien langer, glijden mensen hier naar beneden. De parking kost 2 dollar per persoon en dan mag je zolang gaan glijden als je wil. We kijken het eerst eventjes aan en zien alleen maar blije gezichten. We besluiten om de beurt te gaan zodat we onze spullen kunnen bewaken. Jammer genoeg hebben we onze camera in de auto laten liggen, het hadden anders wel leuke foto's geweest :-) Robbie gaat eerst en daarna ik. Het is superleuk! Zo simpel en zo tof! Bij de plons in de poel beneden besef je wel plots hoe ijskoud het water is, maar die kou is snel vergeten eens je weer boven water bent. Net als overal zie je hier ook nergens afval liggen. Hier in Amerika staan er op het vervuilen van de weg of de natuur dan ook boetes van 1000$... misschien een ideetje voor bij ons? Na de sliding rock rijden we een klein stukje verder naar Looking Glass Falls, een mooie waterval. Het is wel overal heel druk vandaag. Dat komt omdat het Labor Day weekend is, alle amerikanen zijn thuis en gaan dus uitstapjes doen. Niet dat het heel erg is, zelfs op drukke plaatsen als hier zijn de mensen tot onze verbazing gedisciplineerd en netjes. We zijn benieuwd wanneer onze roze bril hier gaat verkleuren, maar voorlopig hebben we echt niets dan lof. We hebben langs de parkway geprobeerd te geocachen, maar het gaat ons hier kennelijk echt niet af. Sinds mijn Iphone stuk is is het ook lastiger om er veel op te slagen, het moet allemaal handmatig nu dus we kiezen er telkens maar een paar uit, en daarvan vinden we er dus geen enkele! Terug in Asheville kunnen we er toch eentje te pakken krijgen, en alsof ik nog niet helemaal lek gestoken was door de muggen, krijg ik er nog fijn 2 beten bij ook! Tot zover Asheville... ik ga verder met zondag: Vandaag vertrekken we alweer naar onze volgende staat: Tennessee! Onze eerste stop daar is Sevierville, vlakbij Gatlinburg en Pigeon Forge, waar we ons morgen gaan amuseren in Dollywood! Omdat we het gevoel hebben dat we Asheville wel gezien hebben, rijden we al direct na het ontbijt door. We kunnen het op die manier wat rustig aan doen, en we nemen dan ook niet de autosnelweg, maar de blue ridge parkway... die is veel mooier! Op de weg ligt Cherokee, waar we even halt houden. Het is een indianengemeenschap maar ze hebben (helaas) de voordelen ingezien van toerisme, hier vind je het ene winkeltje na het andere en allemaal verkopen ze hetzelfde. Je kan hier ook zelf goud en edelstenen "zoeken" en dat wilde Robbie heel graag eens doen, maar als we een kijkje gaan nemen is het één grote toeristenval: mensen zitten langs een soort goot met een bakje zandbakzand en een schepje. Op voorhand zijn er wat kleine edelsteentjes tussen het zand gekapt en je betaalt gewoon voor wat je wil vinden. We doen het dan toch maar niet en wat verder op de weg vinden we nog meer wansmakelijk vertier: een berenpark. Ik weet dat wij ook wel eens een zoo bezoeken, maar dit is nog iets anders vinden we... deze beren leven hier in hun natuurlijke omgeving, waarom zou je ze dan in een kooi gaan steken zodat mensen ze kunnen bekijken? Vreselijk... De weg slingert verder door de bergen... dit blijkt een populaire route te zijn voor bikers, lange rijen motors blijven ons passeren. Als we rond de middag Gatlinburg binnenrijden denken we dat we in een gekkenhuis zijn beland: dit is het Amerika dat ik vroeger voor ogen had, toen ik er nog niet naartoe wilde omdat ik dacht dat het overal zo zou zijn. Wat we zien is een dorp dat VOLLEDIG is opgebouwd als een soort kermis. Het is moeilijk te beschrijven maar we zien het als een soort Las Vegas zonder casino's. Ik wil niet zeggen dat we hier meteen wegwillen ofzo... het is op de één of andere manier... wel tof! We voelen ons ineens 11 jaar oud ofzo en we kunnen niet wachten om de auto te parkeren, maar we weten ook heel zeker dat we dit niet langer dan een paar dagen willen. Het is enerzijds leuk om ook dit soort Amerika te zien, maar het is allemaal ZO een suikerspinzoet artificieel nep entertainment dat het al snel teveel gaat worden. Maar goed, door het Labor Day weekend is het ook hier ontzettend druk en we vinden niet direct een parkeerplaats dus we rijden een paar kilometer door naar Pigeon Forge, waar we morgen moeten zijn voor Dollywood... Pigeon Forge is anders dan Gatlinburg, maar nu ook weer niet zo anders. De straat is breder, dat is eigenlijk alles wat er anders aan is! Ook hier vind je de ene attractie na de andere: Fantasy Golf, Indoor Skydiving, Rollercoaster Carting, spookhuizen, Jurrassic River Tours... en dat alles opgevuld met de nodige hamburgertenten natuurlijk. Het is allemaal zo walgelijk dat het leuk wordt en we kunnen er niet aan doen maar we lopen met een all american big smile rond. Die smile zal snel wegtrekken nochtans... Wat hier wel leuk is... overal staan oldtimers geparkeerd, het ene exemplaar nog fraaier dan het andere... Robbie keek daar vooral naar uit en verbaasde zich er al over dat we er nog maar zo weinig gezien hadden: de meeste amerikanen rijden rond met gigantische 4x4's en enorme pick up trucks... dat kan hier dan ook, de benzine is belachelijk goedkoop, zeker 3 keer goedkoper dan bij ons! Je zou voor minder met zo'n beest rondrijden! En het grappigste over onze eerste bestemming in Tennessee vergeet ik nog bijna te vertellen: dat accent!! Hier heb je al echte hillbilly's, van dat white trash volk met zo'n domme uitstraling en een bijna onverstaanbaar accent... je kan hen je zo al voorstellen dat ze na hun werk op hun banjo spelen, met hun 8 kinderen voor hun houten cabin zitten en bonen uit een blik eten :-) Heel grappig. Er is trouwens nog een verschil tussen hillbilly's en rednecks... het zijn dezelfde soort mensen met als verschil dat rednecks vaak armer zijn, vaker dronken zijn en onbeleefd en racistisch zijn... Zo zien we er eentje rondrijden: een typisch redneck exemplaar met een sticker op zijn auto die zegt: "welcome to America. Now speak English or get the hell out of here!" Tja...
Nadat we wat hebben rondgewandeld en een paar geocaches hebben opgepikt is het tijd voor verfrissing (het is hier om te bakken) en dus tijd om even te gaan inchecken in onze b&b in Sevierville. We hebben een cabin deze keer, een superschattig klein rood huisje met een schommelstoel op de porch. Lemuel, de host, is er niet maar we worden meteen begroet door een schattig zwart poesje met een geamputeerde staart. Het diertje komt enthousiast aanlopen en werpt zich haast in mijn armen... smelt :-) We frissen ons even op en besluiten om de avond in Gatlinburg door te brengen... we negeren de attracties omdat we er morgen al genoeg zullen doen en bekijken wat winkeltjes. Deze regio behoort tot de zogenaamde bible belt van Amerika, wat wil zeggen dat de mensen hier supergelovig zijn, de bijbel wordt zelfs letterlijk geïnterpreteerd... dat is onder andere te zien aan bepaalde spullen die ze hier verkopen: zo zien we een hippe hoes, niet voor een ipad maar voor een bijbel! Je hebt op de snelwegen ook levensgrote reclameborden waar bijvoorbeeld op staat: "I still love you Jesus! I do!" Echt heel raar allemaal... We lopen nog wat rond, drinken en eten iets, zien het dorp meer en meer overspoeld worden door het soort Amerikanen waar je echt niet happy van wordt en dan... valt onze roze bril toch echt even af. We hebben genoeg van deze kunstmatige onzin! Van al die ongezond uitziende mensen... van dit fake entertainment... van al het vette eten... Het is echt even welletjes geweest! We maken dat we weg zijn en sluiten ons op in onze cabin, omgeven door de heerlijke rust van de Smoky Mountains. Morgen naar Dollywood voor nog meer plastic vertier ;-) Ciao! x