Cola en spookhuizen

Hey! Aan jullie commentaren op de eerste blog zie ik dat jullie er weer bij zijn! Leuk :-) Ik ga verder met het vervolg... Zaterdagochtend pakken we alweer onze koffers en nemen afscheid van Lindsay, Joey en Lana. Lindsay geeft ons nog een paar appels mee voor onderweg en dan kunnen we vertrekken naar onze eerste attractie in the states: The World of Coca Cola. Sommigen onder jullie weten het, anderen niet, maar Robbie was als kind en als tiener een verwoed Coca Cola fan en verzamelaar. Soms tot mijn ergernis, want wakker worden in zijn kamer na een nachtje uit was een marteling! Dan werd ik wakker met een enorme dorst en overal, echt OVERAL waar ik keek zag ik cola! Lakens met cola op, behang van cola, een klok van cola... en het ergste was die kast bomvol cola spullen, inclusief ongeopende flesjes met wellicht niet meer drinkbare cola in... Zo wreed voor dorstige personen! Maar goed, Coca-Cola is hier in Atlanta uitgevonden en een bezoek aan The World of Coca-Cola was dan ook een must. En of het de moeite was! Als je naar een reclamespot over cola kijkt zie je wat een sterk merk het is, er straalt een zekere magie vanaf en die magie voel je ook als je het interactief museum doorwandelt. Van een ontmoeting met de echte ijsbeer van Coca-Cola, over een cinemazaal met alle reclamespots door de jaren heen, over een zaal waar je meer dan honderd frisdranken van de coca-cola company kan proeven, tot het oog in oog staan met dé kluis waar hét geheime recept in bewaard wordt... het is een met liefde gemaakte attractie die een bezoekje meer dan waard is! Als we buitenstaan besluiten we dat we toch op elke plaats minstens 1 geocache moeten vinden en die klus hebben we snel geklaard. Dan staat ons nog 1 ding te doen voor we beginnen aan onze eerste lange rit... Naar een vapestore voor een nieuwe ecig! Elektrisch roken is hier in tegenstelling tot bij ons de normaalste zaak van de wereld, en er zijn gewoon winkels waar je je spullen kan kopen en een arsenaal aan smaakjes kan proberen. We stoppen bij Vulcan Vape waar ik al snel vind wat ik zoek. We slaan een praatje met de verkopers en we vinden het grappig hoe exotisch het blijkbaar klinkt als je zegt dat je uit België komt :-) (Ook in de Cola tour waren we de enige Europeanen en keek iedereen ons bijna bewonderend aan, supergrappig!) Ze vonden het in de vapestore ook superbizar dat het bij ons niet mag verkocht worden als er nicotine inzit "and cigarettes are legal?" terecht natuurlijk, het is te belachelijk voor woorden... Ze informeren naar onze route en als we zeggen dat Savannah onze eerstvolgende stop is reageert de verkoper eerst: "ah Savannah is SO beautiful!" gevolgd door: "but there's a hurricane coming you know" ok dan, met wat geluk blijft hij nog een paar dagen weg en normaalgezien zal hij afzwakken na Florida... het zal alleszinds geen Katrina zijn, gelukkig :-) We krijgen nog een lelijk t-shirt mee met hun logo op en we beloven hen het op instagram te posten, gericht aan hen, om wat reclame te maken... dus als iemand ons één dezer dagen ziet verschijnen in een lelijk t-shirt, dat is de reden ;-)
En dan is het tijd voor de lange rit naar Savannah, onze tweede en laatste stop in de perzikenstaat Georgia. Robbie heeft het automatisch rijden nu helemaal onder de knie en heeft nu ook de cruise control ontdekt... we waren al verwittigd dat deze route de saaiste van onze reis ging zijn en dat is geen understatement: er is NIKS te zien onderweg, de baan is saai, de omgeving is saai, en als we in Macon niet even gestopt waren voor een drankje en een hapje hadden we honger en dorst geleden want er is helemaal niks op de rest van de weg... Maar goed, rond 18u parkeren we de auto voor het prachtig historisch huis in Bolton street, waar we 3 nachten zullen blijven. Onze host Lee had laten weten dat ze naar haar ouders is tot zondagochtend, dus haar ontmoeten we morgen pas. Het huis is echt heel mooi, met een front porch met schommelstoelen, zoals het hoort bij dit soort victoriaanse huizen, we hebben hier in de buurt al pareltjes gezien! Na de steriele en hypermoderne stad Atlanta is Savannah een echte "Southern Belle", veel charmanter en duidelijk ook rijker... maar de stad heeft een duistere kant... en die gaan we vanavond vanaf 22u ontdekken: we gaan op ghost tour!! Savannah wordt "America's most haunted city" genoemd, er zou de meeste paranormale aktiviteit gemeten zijn en het barst hier dus van de spookverhalen, daar gaan we dus vanavond naar luisteren... ik hoop dat we nog durven slapen vanavond, helemaal alleen in dat grote oude huis... brrr... Voor de tour begint gaan we nog iets eten, maar als we een glaasje wijn erbij willen bestellen, beseffen we dat we allebei onze ID op de kamer hebben laten liggen, we krijgen geen alcohol vanavond... de minimumleeftijd is 21 en als er maar de geringste twijfel is, moet je echt je ID laten zien, jammer dus! Iets voor 10 begeven we ons naar Chippewa Square, dit is het pleintje waar de beroemde park-bank scene uit Forrest Gump is opgenomen, en hier hebben we afgesproken met onze Ghost hunting gids Adam. We raken aan de praat met een ander koppel in onze groep dat ook geïnteresseerd is in onze route en in het feit dat we uit België komen :-) Ze vertellen dat ze hier zo'n beetje op honeymoon zijn, ze zijn vorig jaar getrouwd en ze wilden op huwelijksreis naar Costa Rica maar dat is op het laatste ogenblik niet door kunnen gaan. Wij vertelden dat we getrouwd zijn op 1 september, en nog een ander koppel naast ons zei "wij zijn ook op 1 september getrouwd! 2 jaar geleden" Even later verdween de man van het eerste koppel en kwam terug met 3 bekers rode wijn, hij gaf er 1 aan ons en 1 aan het andere koppel "happy anniversary, cheers!" Dat vonden we zo tof! Ik heb altijd vooroordelen gehad tegenover amerikanen. Die zijn een beetje afgezwakt door de ontmoetingen in het jaguar rescue center, maar ik ging ervan uit dat dat vooral kwam doordat het een bijzonder soort mensen vergt die dat soort dingen doen, maar hier besef ik dat wij belgen en misschien in het bijzonder europeanen toch wel een erg kil en stroef volkje zijn... zo jammer! De tour was in elk geval de moeite! We passeerden verschillende huizen met een duister verleden en kregen wat akelige geluidsfragmenten te horen, en verschillende foto's te zien waar "iets" op te zien was... Savannah is echt gebouwd op heel veel doden... er zijn massagraven over de hele stad: slaven, slachtoffers van de gele koorts... Er zijn spookverhalen over huizen waar mensen gestorven zijn: normale geesten. Zo is er een huis waar verschillende geesten in ronddwalen. Eén ervan is een klein meisje genaamd Katherine. Ze stierf toen ze haar grootouders spioneerde tijdens een ruzie, ze kreeg per ongeluk een marmeren tafel tegen haar hoofd. Het huis wordt nu gerenoveerd, maar er zijn al 3 verschillende bouwfirma's op het project gezet: waarom? Bepaalde werkmannen voelden dat er daar iets niet pluis was, 1 ervan viel bijvoorbeeld van zijn ladder toen hij door het raam plots een klein meisje naar hem zag wuiven! Maar er zijn ook huizen die veel enger zijn. Zij herbergen de hier gekende "Boo Hags" slechte krachten. Zo is er een huis dat erg duistere krachten bevat: elke eigenaar van dit huis is uiteindelijk een moordenaar geworden. Ooit drongen er 2 kinderen binnen, ze gingen naar het dakterras om er met hun katapult op duiven te schieten. Plots begon één jongen heel raar te bewegen. De andere jongen, ondertussen een oudere man, wilde ingrijpen maar voelde zich als verlamd. De eerste jongen is uiteindelijk op een onnatuurlijke wijze naar beneden gestort, met zijn gezicht op één van de ijzeren pieken van het hek. Je kan nu nog altijd zien dat er van één piek een stuk af is door dit ongeluk... Er is nog een huis waar zo'n akelige dingen zijn gebeurt... het staat leeg nu en de familie wil het niet verkopen omdat ze niet willen dat nog iemand meemaakt wat hun voorouders daar hebben gezien en gevoeld. De tour eindigt aan een oud kerkhof slash park. Hier zijn niet veel graven te zien maar er liggen er veel meer dan je zou denken. Ten tijde van de gele koorts hebben ze hier bijvoorbeeld een heel groot anoniem massagraf gegraven vol kinderlijken, en... hou je vast... net boven die plek hebben ze een speeltuin gezet! De laatste creepy foto die onze gids voor ons in petto had gaat hierover: Blue orb heeft ook een tour die geschikt is voor kinderen. Vorig jaar waren ze dus op deze plek toen een 4 jarig jongetje opeens naar de speeltuin wees en zei: "kijk! dat jongetje speelt helemaal alleen" Niemand zag iets dus de mensen begonnen foto's te maken en op één van die foto's was achteraf heel duidelijk een kind te zien met een kap op. Believer of niet, ik vond het allemaal heel akelig en toen we terug in onze b&b waren vond ik het huis ineens niet meer zo tof als eerst ;-) Na een nachtje slapen was dat gevoel gelukkig verzwakt.
Zondagmorgen dan, heerlijk geslapen, we starten de wandeling door de mooie buurt, het ene huis nog mooier dan het andere, en vinden bij the sentient bean een geschikte plek voor een ontbijtje. Daarna besluiten we een geocache te doen die ons langs de meest romantische plekjes in Savannah zal leiden. Deze cache is gelegd door iemand die bij het laatste waypoint zijn vriendin ten huwelijk heeft gevraagd. Dit punt blijkt een mooi prieeltje te zijn waar we een vriendelijk oud mannetje ontmoeten die ons wat meer over de stad vertelt. Daarna besluiten we even terug naar huis te gaan want het is ongelooflijk warm en Robbie wil even een lichtere broek gaan aandoen. Daar aangekomen ontmoeten we onze host Lee en haar 2 lieve labradors: Freya is een gele labrador, ze is nog maar een pup van 5 maanden, en Bella is een zwarte labrador. Ze mist één oog en aan het andere heeft ze katarakt dus eigenlijk ziet ze helemaal niets. Lee zegt ons dat het belangrijk is dat als we binnenkomen, we haar begroeten, anders gaat ze gewoon blijven blaffen omdat ze niet weet wie er is. Als we terug vertrekken begint het te regenen, en harder te regenen... we duiken een pub in, en daarna nog 1 waar we nog mensen terugzien die gisterenavond op de ghost tour waren, en als het weer droog wordt wandelen we even langs de rivier. Savannah is echt wel een heel mooie charmante stad! Zo lezertjes, ik denk dat dit wel voldoende is voor nu... we gaan ons even opfrissen voor onze tweede avond hier in het mooie Savannah, ik laat nog van ons horen! Tot gauw! Ciao x