Manzanillo
Blijf op de hoogte en volg Debbie
29 September 2014 | Costa Rica, Puerto Viejo de Talamanca
Gisteren dus in het bos zagen we plots beweging in de boom... Wat? Wie is dat? Die is zo groot? Dat is er geen van ons! Inderdaad, daar kwam een volwassen mannetje onze groep bezoeken. Brulapen leven in groep dus het was een beetje raar dat deze alleen was. Waarschijnlijk dacht hij: "wat een gekke bende, 3 soorten apen bij elkaar, dat zie je niet vaak! Daar ga ik eens kijken!" Hij bleef heel de middag in de buurt en Julia, één van de jonge kapucijnaapjes was supergeïnteresseerd in hem. Ze volgde hem de hele tijd en keek vooral naar zijn (sorry voor de directe taal) enorme ballen. Een beetje raar toch want het zijn twee verschillende apensoorten, dat komt denk ik niet echt voor in de natuur en daarbij is Julia ook nog heel jong. Maar ja, de jeugd van tegenwoordig hé ;-)
Goed, vandaag besloten we eens naar Manzanillo te fietsen. Dat ligt zo'n 6 km verder dan Punta Uva en we waren er nog nooit geweest. Het was warm, onze fietsen zijn niet van supergoede kwaliteit en op het einde kregen we wat heuvels te verwerken, maar de route ernaartoe is heerlijk rustig en heel erg groen. Er passeren nauwelijks auto's en je hoort alleen maar toekans en andere vogels. Soms wou ik hier dat ik ornitologe was, je hoort hier zoveel verschillende vogels en ik vraag me altijd af welke dat zijn. Ik ben al blij als ik direct de roep van een toekan herken :-) Op de weg naar Manzanillo zien we nog zeeschildpadden en terwijl Robbie op mij wacht omdat ik zo traag de heuvel op fiets, heeft een spin al een draad gespannen tussen hem en een boom. Grappig :-) Als we zo'n 16 km later Manzanillo bereiken blijkt dat een beetje tegen te vallen. Het is grappig om hier te zijn omdat dit de plaats is waar "de weg eindigt"... zo staat het in elke reisgids. Hier stopt het. Hierna heb je jungle en dan Panama, that's it! Manzanillo is niet veel meer dan een lang strand en niet zo'n mooi ook. We drinken iets en besluiten dat het 6 km terug in Punta Uva veel mooier is dus we springen terug op onze fiets. Een fijn idee. Na al het weliswaar leuke werk dat we de afgelopen weken hebben gedaan is een dagje strand en zwemmen wel eens fijn. Tijdens de terugtocht naar Puerto Viejo passeren we Alice's icecream bar. We bedenken dat we niet gelunchd hebben en houden halte. We eten een heerlijk artisanaal ijsje. De bar wordt uitgebaat door een man uit New York die hier is komen wonen met zijn (denk ik) Costaricaanse vrouw. De kat des huizes komt direct dag zeggen en ik vraag hem of het een kat van hier is. Nee hoor, zegt hij, dit is Natasha, ze komt uit New York en ze is al 13 jaar dus ze is hier om een mooi pensioen te beleven! Wat een gelukkige kat!
Terug thuis doen we nog een paar inkopen (vooral het water gaat er hier enorm vandoor) en dan beseffen we waar we het zo moeilijk mee gaan hebben als we hier weggaan. Het werk hebben we afgesloten, maar ik vrees dat het vooral de mensen zijn en de manier waarop je hier met elkaar omgaat. We komen onderweg zoals gewoonlijk een groepje tegen uit het center en ook Carlotta passeert en stelt ons voor aan haar papa die speciaal uit Italië is overgekomen om zijn dochter te bezoeken. Ik denk aan België en aan hoe ik daar totaal niet de behoefte heb om nieuwe contacten te leggen, gewoon omdat het helemaal anders is. We zijn daar zo stroef, zo stressy, zo verzuurd... Dat heb je hier totaal niet en we merken dat we hier heel andere mensen zijn dan thuis.
Ach ja, het zal wel weer wennen zeker? Helaas doet het dat altijd en binnen een maand zijn we weer net zo geroutineerd als altijd.
's Avonds laat ik een nieuwe dread vlechten. Mijn oude had het kunnen doorstaan, de apen hebben hem niet kapot gekregen, maar ze hebben er zo hard aan getrokken dat hij wel zo'n 15 centimeter langer was geworden dan mijn eigen haar, en dat is niet meer mooi. Dus een nieuwe vandaag, die ze niet meer kunnen vernielen, nah!
Daarna gingen we eerst een biertje drinken op het terras bij Iris en Paula. Paula had zelf guacamole gemaakt en Iris had voor ons een stukje chocolade bij van de chocolate tour die ze net had gedaan! Het is heel anders dan de chocolade die wij kennen, maar toch ook heel lekker! Daarna gingen we pizza eten bij een restaurantje waar Iris het vorig jaar al over had. We waren daar nog niet geweest maar het was inderdaad heel lekker! Meestal blog ik voor we gaan eten maar daar was vandaag geen tijd voor. Het is nu 23u of iets later en ik heb een klop van de hamer gekregen. Dat is wat het mooie weer en het zeewater met je doet, het is fantastisch maar je bent 's avonds altijd zo moe. Ik wil morgen vroeg opstaan om alles uit onze laatste volledige dag te halen dus ik hou het hierbij.
Ciao! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley