De laatste werkdag!
Blijf op de hoogte en volg Debbie
28 September 2014 | Costa Rica, Puerto Viejo de Talamanca
Hoi allemaal! Vandaag de laatste werkdag alweer...
Gisteren een heel toffe avond gehad. We gingen eerst even langs bij Iris en haar Zweedse buurvrouw Paula, hadden een gezellige babbel en een biertje op hun terras en we probeerden hen mee te krijgen naar Tasty Waves voor de karaoke, maar dat is niet gelukt. In Tasty Waves aangekomen bleek dat de rest van de groep een stuk later zou komen maar we waren blij verrast toen we plots Gisela, Torey en Nole zagen. Zij werken vast in het JRC en gaan haast nooit mee uit. Niet onbegrijpelijk: Gisela bijvoorbeeld werkt er al 3 jaar maar zelfs dan blijft het vrijwilligerswerk. Het enige loon dat ze krijgt zijn de fooien die de toeristen haar geven als ze een tour gidst! Ze moeten dus wat op hun centen letten dus het is logisch dat ze niet veel uitgaan. We vonden het dus echt super dat ze er waren! En het werd een dolle avond. Zo ongedwongen dat een karaoke-avond er hier aan toe gaat, heel anders dan bij ons. We gingen daarna nog even naar Lazy Mon, maar hielden het na een watertje toch maar voor bekeken. Vanmorgen vernemen we dat sommige meisjes tot 4u30 waren gebleven en dus maar een uurtje slaap hadden gehad... auw. Het is grappig dat je daaraan toch merkt dat je geen 21 meer bent. Tijdens het uitgaan staan we te feesten tussen 18 tot 25 jarigen en daar merken noch wij noch zij iets van het leeftijdsverschil, maar de dag erna... aiaiai! Er is deze morgen bitter weinig volk aanwezig. Omdat het onze laatste dag is mogen we kiezen wat we doen en wij hebben gekozen om onze laatste dag in het bos door te brengen. We zijn op dat moment maar met 5 en we hebben dus iedereen nodig om de apen mee naar het bos te brengen. Laura doet daar helaas een slechte ervaring mee op: Zodra we de apen loslaten in het bos bestormt Shacky haar en bijt nogal hard in haar benen. Ze wil daarna niks meer met de apen te maken hebben, begrijpelijk. Ik vind het zo gek hoe sommige apen op bepaalde mensen reageren. Sinds de vorige keer ben ik eindelijk in de smaak gevallen bij Shacky en ook vandaag is hij superlief. Misschien omdat hij gewend is geraakt aanm mij, misschien omdat ik Mitchi bijna altijd bij me heb en hij Mitchi zo graag ziet... ik weet het niet. De dag in het bos verloopt perfect, we genieten er ten volle van en als we 's avonds terugwandelen naar het center en de papflesjes geven hebben we het gevoel dat het ok is dat het erop zit. Niet dat het niet nog langer had mogen duren, maar we kunnen het wel afsluiten zo. Het is super geweest! Ik denk dat we het wel moeilijk gaan hebben woensdag, als onze vakantie er echt opzit... dat is nog iets heel anders.
We gaan er in elk geval nog van genieten en dinsdagnamiddag nog rustig afscheid nemen in het center.
Omdat het een korte blog is vandaag doe ik er nog iets bij dat ik nog niet had verteld. 2 weken geleden na Tasty Waves namen we de taxi naar huis. De volgende ochtend ontdek ik dat ik mijn elektronische sigaret verloren ben, waarschijnlijk in de taxi. Op het werk zegt Dexter (een jongen die hier werkt én in Tasty Waves) "we've got all your stuff at Tasty!) Ik frons even maar dan blijkt dat de taxichauffeur mijn e-cig én mijn bankkaart (ik wist niet dat ik die kwijt was) heeft afgegeven bij Tasty Waves! Dankzij het feit dat mijn naam op de kaart stond wist Dex wie ik was en ik was natuurlijk superblij. Ik die avond na het werk naar TW om mijn spullen te vragen. Dex had gezegd dat ik naar Jackson moest vragen, maar die was er niet. Het meisje achter de bar wist van niks en belde Jackson... die wist blijkbaar ook van niks! Ik een beetje over mijn toeren dus... Uiteindelijk vroeg ik het Jackson zelf op de eerstvolgende karaoke avond en hij zei: "ja hoor, we hebben het, maar het ligt in de kluis en Josh is de enige die de sleutel heeft dus we moeten wachten tot hij er is" Een uurtje later had ik mijn gerief, eind goed al goed. Maar achteraf hoorde ik van Dex dat het helemaal niet in een kluis lag! Die Jackson bleek gewoon stomdronken te zijn geweest en hij wist niet meer waar hij het had gelegd! Uiteindelijk heeft hij het teruggevonden onder zijn hoed... tja, we zullen maar Pura Vida zeggen zeker hé? ;-)
We houden het vanavond rustig en ik blog morgen rustig verder...
Ciao! x
Gisteren een heel toffe avond gehad. We gingen eerst even langs bij Iris en haar Zweedse buurvrouw Paula, hadden een gezellige babbel en een biertje op hun terras en we probeerden hen mee te krijgen naar Tasty Waves voor de karaoke, maar dat is niet gelukt. In Tasty Waves aangekomen bleek dat de rest van de groep een stuk later zou komen maar we waren blij verrast toen we plots Gisela, Torey en Nole zagen. Zij werken vast in het JRC en gaan haast nooit mee uit. Niet onbegrijpelijk: Gisela bijvoorbeeld werkt er al 3 jaar maar zelfs dan blijft het vrijwilligerswerk. Het enige loon dat ze krijgt zijn de fooien die de toeristen haar geven als ze een tour gidst! Ze moeten dus wat op hun centen letten dus het is logisch dat ze niet veel uitgaan. We vonden het dus echt super dat ze er waren! En het werd een dolle avond. Zo ongedwongen dat een karaoke-avond er hier aan toe gaat, heel anders dan bij ons. We gingen daarna nog even naar Lazy Mon, maar hielden het na een watertje toch maar voor bekeken. Vanmorgen vernemen we dat sommige meisjes tot 4u30 waren gebleven en dus maar een uurtje slaap hadden gehad... auw. Het is grappig dat je daaraan toch merkt dat je geen 21 meer bent. Tijdens het uitgaan staan we te feesten tussen 18 tot 25 jarigen en daar merken noch wij noch zij iets van het leeftijdsverschil, maar de dag erna... aiaiai! Er is deze morgen bitter weinig volk aanwezig. Omdat het onze laatste dag is mogen we kiezen wat we doen en wij hebben gekozen om onze laatste dag in het bos door te brengen. We zijn op dat moment maar met 5 en we hebben dus iedereen nodig om de apen mee naar het bos te brengen. Laura doet daar helaas een slechte ervaring mee op: Zodra we de apen loslaten in het bos bestormt Shacky haar en bijt nogal hard in haar benen. Ze wil daarna niks meer met de apen te maken hebben, begrijpelijk. Ik vind het zo gek hoe sommige apen op bepaalde mensen reageren. Sinds de vorige keer ben ik eindelijk in de smaak gevallen bij Shacky en ook vandaag is hij superlief. Misschien omdat hij gewend is geraakt aanm mij, misschien omdat ik Mitchi bijna altijd bij me heb en hij Mitchi zo graag ziet... ik weet het niet. De dag in het bos verloopt perfect, we genieten er ten volle van en als we 's avonds terugwandelen naar het center en de papflesjes geven hebben we het gevoel dat het ok is dat het erop zit. Niet dat het niet nog langer had mogen duren, maar we kunnen het wel afsluiten zo. Het is super geweest! Ik denk dat we het wel moeilijk gaan hebben woensdag, als onze vakantie er echt opzit... dat is nog iets heel anders.
We gaan er in elk geval nog van genieten en dinsdagnamiddag nog rustig afscheid nemen in het center.
Omdat het een korte blog is vandaag doe ik er nog iets bij dat ik nog niet had verteld. 2 weken geleden na Tasty Waves namen we de taxi naar huis. De volgende ochtend ontdek ik dat ik mijn elektronische sigaret verloren ben, waarschijnlijk in de taxi. Op het werk zegt Dexter (een jongen die hier werkt én in Tasty Waves) "we've got all your stuff at Tasty!) Ik frons even maar dan blijkt dat de taxichauffeur mijn e-cig én mijn bankkaart (ik wist niet dat ik die kwijt was) heeft afgegeven bij Tasty Waves! Dankzij het feit dat mijn naam op de kaart stond wist Dex wie ik was en ik was natuurlijk superblij. Ik die avond na het werk naar TW om mijn spullen te vragen. Dex had gezegd dat ik naar Jackson moest vragen, maar die was er niet. Het meisje achter de bar wist van niks en belde Jackson... die wist blijkbaar ook van niks! Ik een beetje over mijn toeren dus... Uiteindelijk vroeg ik het Jackson zelf op de eerstvolgende karaoke avond en hij zei: "ja hoor, we hebben het, maar het ligt in de kluis en Josh is de enige die de sleutel heeft dus we moeten wachten tot hij er is" Een uurtje later had ik mijn gerief, eind goed al goed. Maar achteraf hoorde ik van Dex dat het helemaal niet in een kluis lag! Die Jackson bleek gewoon stomdronken te zijn geweest en hij wist niet meer waar hij het had gelegd! Uiteindelijk heeft hij het teruggevonden onder zijn hoed... tja, we zullen maar Pura Vida zeggen zeker hé? ;-)
We houden het vanavond rustig en ik blog morgen rustig verder...
Ciao! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
